Atymia to termin używany w psychiatrii, który opisuje całkowity lub niemalże całkowity brak wysycenia emocji. Osoby dotknięte atymią mogą doświadczać ograniczenia w zakresie doznawania i wyrażania emocji, co prowadzi do uczucia apatii, obojętności lub „płaskości emocjonalnej”, stanu braku emocji lub obniżonej reaktywności emocjonalnej.
Główne cechy atymii to osłabienie lub brak reakcji emocjonalnych na różnorodne wydarzenia, sytuacje lub bodźce, które normalnie wywoływałyby emocje u innych ludzi. Osoby z atymią mogą wydawać się niezainteresowane, bezpłciowe lub nieodczuwające radości, smutku, gniewu czy innych emocji. Mogą mieć trudności w rozpoznawaniu, nazwaniu lub wyrażaniu swoich emocji.
Atymia może występować jako objaw różnych zaburzeń psychiatrycznych, takich jak depresja, schizofrenia, zaburzenia afektywne dwubiegunowe czy niektóre choroby neurologiczne. Może również być spowodowana działaniem niektórych leków, nadużywaniem substancji psychoaktywnych, traumą psychiczną lub uszkodzeniem mózgu.