Schizofrenia jest chorobą psychiczną charakteryzującą się utratą kontaktu z rzeczywistością, zaburzeniami myślenia, zaburzeniami zachowania oraz zaburzeniami emocjonalnymi. Osoby cierpiące na schizofrenię często doświadczają objawów pozytywnych takich jak halucynacje (np. słyszą głosy), urojenia (np. przekonanie o byciu prześladowanym lub kontrolowanym przez obce siły) oraz dezorganizacja mowy i myślenia. Mogą również doświadczać negatywnych objawów, takich jak brak motywacji, izolacja społeczna, spłycenie emocjonalne, utrata zainteresowań oraz pasji.
Przyczyn schizofrenii jest wiele, najważniejsze czynniki wskazywane przez badaczy to: genetyczne, środowiskowe i neurobiologiczne. Schizofrenia zazwyczaj pojawia się w młodym wieku, najczęściej między 16 a 30 rokiem życia. Wczesna diagnoza i szybko podjęte leczenie są kluczowe dla poprawy wyników terapeutycznych i jakości życia osoby.
Leczenie schizofrenii może obejmować terapię farmakologiczną, terapię psychologiczną, taką jak terapia poznawczo-behawioralna lub terapia rodzinna, jak również wsparcie psychospołeczne. Leki przeciwpsychotyczne są często stosowane w celu kontrolowania objawów schizofrenii. Terapia psychologiczna może pomóc w radzeniu sobie z objawami i wprowadzaniu zmian w zachowaniu i myśleniu, które mogą poprawić funkcjonowanie w codziennym życiu. Wsparcie społeczne może również pomóc osobom ze schizofrenią w radzeniu sobie z chorobą i poprawie jakości życia ich oraz ich najbliższych.
