Pojęcie zaburzenia schizoafektywne sformułowane zostało w roku 1933 przez Jacoba Kasanina i odnosiło się do grupy pacjentów manifestujących objawy zarówno schizofrenii jak i zaburzeń maniakalno-depresyjnych, u których nie można jednoznacznie rozpoznać jednego z tych zaburzeń. Ukazywało również wady podejścia ściśle kategorialnego oraz binarnego, zaproponowanego przez Kraepelina. Alternatywą miało być stanowisko głoszące istnienie kontinuum rozciągające się od depresji jednobiegunowej, przez chorobę afektywną dwubiegunową i zaburzenia schizoafektywne, ku typowej schizofrenii. Ze względu na brak dowodów na istnienie jakichkolwiek naturalnych granic pomiędzy schizofrenią, …
