Impulsywność odnosi się do skłonności do podejmowania nagłych, nierozważnych działań bez odpowiedniego rozważenia konsekwencji. Jest to cecha charakteryzująca się trudnościami w hamowaniu impulsów, trudnościami w odkładaniu gratyfikacji na przyszłość oraz tendencją do podejmowania ryzykownych decyzji.
Impulsywność jest cechą osobowości, która charakteryzuje się tendencją do podejmowania szybkich, niezaplanowanych działań oraz podejmowania decyzji bez dostatecznego przemyślenia. Osoby impulsywne często angażują się w ryzykowne zachowania, które nie są adekwatne do kontekstu sytuacyjnego. Brak zdolności do odkładania nagrody na przyszłość i trudności w szacowaniu potencjalnych konsekwencji zachowania są również typowe dla impulsywności.
W niektórych modelach osobowości impulsywność jest związana z wymiarem ekstrawertyzmu lub psychotyczności. Osoby ekstrawertyczne mogą wykazywać większą skłonność do podejmowania impulsywnych działań, które wynikają z ich potrzeby pobudzenia i poszukiwania nowych doświadczeń. Z kolei osoby o wyższym poziomie psychotyczności mogą wykazywać większą tendencję do zachowań ekscentrycznych i niekonwencjonalnych, które są nieprzewidywalne i impulsywne.
Osoby o wysokim poziomie impulsywności mogą działać spontanicznie, bez zastanowienia się nad długoterminowymi skutkami swoich czynów. Mogą mieć trudności z kontrolą emocji i wykazywać reakcje emocjonalne, które są intensywne i nieproporcjonalne do sytuacji. Impulsywność może prowadzić do problemów interpersonalnych, trudności w utrzymaniu relacji, problemów finansowych, a także wpływać na zdrowie psychiczne i fizyczne jednostki.
Przyczyny impulsywności mogą być różnorodne. Mogą obejmować czynniki genetyczne, neurobiologiczne, środowiskowe i psychologiczne. Na impulsywność mogą mieć wpływ również czynniki stresogenne, brak umiejętności radzenia sobie z emocjami, niskie poczucie własnej wartości, problemy z samokontrolą oraz niewłaściwe wzorce wychowawcze.
