Termin omnipotencja pochodzi z języka łacińskiego i oznacza „wszechmocność” – jest połączeniem słów: potentia (moc, siła, zdolność) oraz omnia, omnium (oznaczających wszystko). W psychologii, termin ten odnosi się do postawy jednostki, która uważa, że ma pełną kontrolę nad swoim życiem i otaczającym ją światem. Osoby, które stosują mechanizm obronny omnipotentnej kontroli, wierzą, że są w stanie kontrolować swoje otoczenie, wydarzenia oraz ludzi, którzy przebywają w ich otoczeniu.
Omnipotencja może być uważana za formę mechanizmu obronnego, ponieważ pomaga jednostce radzić sobie z trudnymi sytuacjami życiowymi i emocjami. Osoby stosujące omnipotencję zwykle doświadczyły traumatycznych lub stresujących sytuacji w przeszłości, takich jak przemoc, utrata bliskiej osoby lub przebyły poważną chorobę. W ten sposób, korzystając z omnipotencji, jednostka próbuje zminimalizować lęki związane z tymi doświadczeniami i stworzyć poczucie bezpieczeństwa.
