Osobowość mnoga jest jednym z zaburzeń dysocjacyjnych, w którym osoba doświadcza jednocześnie dwóch lub więcej odrębnych tożsamości (osobowości) odróżniających się od siebie w zakresie zachowań, myśli, preferencji, sposobu mówienia i sposobu postrzegania świata. Każda z tych tożsamości może przejmować kontrolę nad zachowaniem jednostki w różnych momentach. Przejścia między tożsamościami mogą być nagłe i niespodziewane. Osoba z zaburzeniem dysocjacyjnym osobowości często doświadcza utraty pamięci dotyczącej okresów, w których inne tożsamości były aktywne.
Osoby z osobowością mnogą mogą również doświadczać innych objawów dysocjacyjnych, takich jak derealizacja (uczucie, że otaczający świat jest nierealny) lub depersonalizacja (uczucie odłączenia od własnego ciała i tożsamości). Mogą również towarzyszyć im objawy lękowe, depresyjne, trudności z koncentracją i inne problemy zdrowia psychicznego.