Osobowość narcystyczna dotyczy jednostek, które są nadmiernie pochłonięte sobą, często przepełnione zazdrością, fantazjami o własnym sukcesie lub rozmyślaniem o swojej wyjątkowości. Są głęboko przekonane o swojej wyjątkowości i dążą do podziwu innych. Wyolbrzymiają swoje zdolności, są aroganckie, wyniosłe i pozbawione empatii, co czasami prowadzi do wykorzystywania innych. Odrzucają krytykę i nieustannie wymagają uwagi i podziwu. Jednocześnie, osoby z osobowością narcystyczną silnie zależą od opinii innych i często patrzą na siebie „jak w lustrze”. Przywiązują ogromne znaczenie do sukcesu, władzy, idealnej miłości i sławy jako miar wartości. Wyolbrzymiają swoje osiągnięcia i talenty, oczekując nieustannych pochwał i podziwu. Wierzą, że zasługują na szczególne traktowanie. Brakuje im zdolności do czytania emocji innych ludzi i wykazują brak empatii. Wykorzystują relacje dla własnych korzyści, a ich zazdrość i przekonanie, że inni im zazdroszczą, wpływają na sposób, w jaki się zachowują.
Cechy osobowości narcystycznej
Osoby z osobowością narcystyczną stawiają sobie nierealistyczne cele i często doświadczają głębokiej rany emocjonalnej, ponieważ mają kruche poczucie własnej wartości i odczuwają pustkę wewnątrz siebie. Często nadużywają substancji psychoaktywnych, takich jak alkohol i narkotyki, co może prowadzić do dalszych komplikacji zdrowotnych. Osoby z osobowością narcystyczną mają trudności w relacjach zarówno rodzinnych, jak i zawodowych. W rezultacie, osoby bliskie mogą doświadczać traumatycznych doświadczeń i negatywnych skutków związanych z tym zaburzeniem. Przywiązanie do pacjenta, brak uwzględniania potrzeb i uczuć osób bliskich oraz ciągłe oczekiwanie na bycie gotowym do spełniania potrzeb pacjenta, stopniowo niszczy strukturę osobowości i prowadzi do traumatyzacji. W gabinetach psychoterapeutów spotykają się osoby, które poszukują powrotu do siły i odzyskania równowagi po wyniszczających związkach z osobami dotkniętymi tym rodzajem zaburzenia osobowości.