Osobowość schizoidalna jest zaburzeniem osobowości, w którym pacjenci wykazują niewielką troskę o relacje międzyludzkie, ograniczony zakres emocji i sprawiają wrażenie obojętności na krytykę i pochwały. Cechują się tendencją do samotniczego życia i unikania bliskich, w tym seksualnych, relacji. Zaburzenie to charakteryzuje się dążeniem do izolacji społecznej, ograniczeniem wyrazu emocji oraz brakiem chęci do budowania relacji z innymi ludźmi. Występujące symptomy obejmują skłonność do samotności, brak zainteresowania kontaktami międzyludzkimi oraz trudności w wyrażaniu uczuć.
Objawy osobowości schizoidalnej
Osobowość schizoidalna objawia się poprzez wycofanie społeczne i preferowanie samotności, brak zainteresowania nawiązywaniem relacji z innymi, trudności w wyrażaniu emocji oraz ograniczony zakres uczuć. Osoby z tym zaburzeniem charakteryzują się obojętnością wobec pochwał i krytyki, skłonnością do życia w świecie fantazji oraz zdystansowaniem wobec innych ludzi. Dodatkowo, często unikają kontaktu wzrokowego, mają problem z utrzymaniem długotrwałych przyjaźni, zaniedbują wygląd i higienę osobistą, oraz mają trudności w interpretowaniu sygnałów społecznych i emocjonalnych innych osób.
Cechy osobowości schizoidalnej
Osoby z osobowością schizoidalną są indywidualistami i wykazują aspołeczne zachowania. Nie angażują się emocjonalnie w bliższe relacje z innymi ludźmi. Wolą pracować i spędzać czas w pojedynkę, często poświęcając się hobby lub pracy, które traktują jako swoje powołanie. Interesują się niewielkim stopniem życiem erotycznym i towarzyskim. Rzadko mają przyjaciół i znajomych, utrzymując kontakt głównie z krewnymi pierwszego stopnia. Mogą być nieuprzejmi i opryskliwi wobec osób, które w ich mniemaniu zakłócają ich samotność i spokój.
Osoby z osobowością schizoidalną mogą wykazywać dziwne przekonania, magiczne myślenie, nietypowe doznania zmysłowe oraz nietypową mowę i myślenie. Mogą mieć tendencję do podejrzliwości i cech paranoidalnego myślenia. Ich emocje mogą być nieadekwatne lub ograniczone. Często towarzyszy im nadmierny lęk społeczny, który nie ustępuje pomimo zbliżenia się do innych ludzi i jest związany z lękami paranoidalnymi, a nie negatywną oceną siebie.
