Osobowość zależna jest zaburzeniem, które charakteryzuje się dużą niesamodzielnością i lękiem przed separacją. Osoby dotknięte tym zaburzeniem prezentują zachowania uległe i często podejmują wyrzeczenia, aby zdobyć wsparcie. Brakuje im pewności siebie.
Osobowość zależna polega na nadmiernej zależności danej osoby w wieku dorosłym, niezależnie od istniejących przyczyn, takich jak stan zdrowia. Pacjenci mają trudności z wyrażaniem własnego zdania i podejmowaniem samodzielnych decyzji. Polegają na nieustannym wsparciu, pomocy i opiece innych, które podejmują decyzje za nich. Są przekonani, że nie będą w stanie poradzić sobie bez pomocy innych ludzi. Cechuje ich bierność i wyuczona bezradność.
Osoby z osobowością zależną potrzebują licznych zapewnień i wsparcia innych osób, aby podjąć drobne decyzje życiowe. Polegają na innych, aby przejęli odpowiedzialność za większość sfer ich życia. Często brakuje im asertywności z obawy przed utratą wsparcia i akceptacji. Nie potrafią samodzielnie inicjować projektów, ponieważ brakuje im wiary w siebie, niekoniecznie motywacji czy energii. Odczuwają bezradność, gdy są sami, obawiając się, że nie będą w stanie poradzić sobie bez wsparcia innej osoby. Po zakończeniu jednego związku szybko szukają nowego, zaabsorbowani lękiem przed samotnością i przekonaniem, że nie będą sobie radzić. Pacjenci oczekują ciągłego wsparcia i opieki od innych, a ich potrzeby są tak ogromne, że są gotowi znosić nawet nasilony dyskomfort, aby je zaspokoić.
