Psychopatologia ekspresji ma ponad stuletnią historię. Jest dziedziną nauki, której przedmiotem zainteresowania jest zjawisko twórczości artystycznej osób chorych psychicznie jak również zagadnienie modelu twórcy o zmienionej chorobowo sylwetce biopsychicznej i społecznej. Jej podstawę stanowią prace badawcze psychiatrów, psychologów, socjologów, pedagogów, arteterapeutów oraz estetyków dotyczące wytworów, sylwetki osobowościowej oraz obrazu chorobowego osób przeważnie cierpiących na schizofrenię (Tyszkiewicz, 1987). Początkowo rozwijała się jako wiedza zdroworozsądkowa, a od czasu działalności kolekcjonerskiej oraz naukowej Hansa Prinzhorna – historyka sztuki, który stał się psychiatrą, stawała się wiedzą teoretyczną, by ostatecznie przyjąć postać teoretyczno – praktycznej, adekwatniej odpowiadającej zapotrzebowaniu społecznemu, które przede wszystkim ogniskowało się wokół …
