Termin podwójne wiązanie w kontekście psychologicznym został wprowadzony przez Gregory’ego Batesona w latach 50. XX wieku. Odnosi się on do specyficznego rodzaju komunikacji lub sytuacji, w których jedna osoba otrzymuje sprzeczne, trudne do pogodzenia lub niejednoznaczne informacje od innych, najczęściej z nią spokrewnionych osób.
Podwójnym wiązaniem nazywamy sytuację, w której osoba otrzymuje sprzeczne komunikaty, co generuje u niej konflikt i wywołuje dezorientację. Może prowadzić to do trudności w rozumieniu rzeczywistości, podejmowaniu trafnych decyzji czy właściwym reagowaniu na sytuacje. Osoby znajdujące się w takim podwójnym wiązaniu często doświadczają silnego stresu, frustracji i niepewności.
Przykłady podwójnego wiązania
Przykładem podwójnego wiązania może być sytuacja, w której rodzic mówi dziecku „kocham cię”, ale jednocześnie kanałem niewerbalnym pokazuje mu agresję lub zaniedbuje je. Dziecko otrzymuje sprzeczne komunikaty, które mogą wywoływać w nim konflikt emocjonalny i wpływać na jego rozwój i funkcjonowanie psychologiczne.
Podwójne wiązanie jest ważnym konceptem w teorii komunikacji, szczególnie w kontekście teorii systemowej i komunikacji interpersonalnej. Był również badany w kontekście schizofrenii, ponieważ niektórzy badacze sugerowali, że podwójne wiązanie może przyczyniać się do powstawania tej choroby. Jednak rola podwójnego wiązania w rozwoju schizofrenii jest nadal przedmiotem debaty i nie jest jednoznacznie potwierdzona.
