Rozszczepienie to pojęcie z zakresu teorii psychoanalitycznej, które opisuje proces nieświadomego rozdzielania sprzecznych reprezentacji obiektów i self, a także przeciwstawnych uczuć. Ten mechanizm obronny uważany jest za jedno z narzędzi emocjonalnego przetrwania noworodka, pozwalającego mu oddzielać odczucia takie jak przyjemność i nieprzyjemność. Jednakże w rozwoju człowieka może utrudniać proces neutralizacji popędów agresywnych i libidinalnych.
Melanie Klein uważała, że rozszczepienie jest podstawowym mechanizmem emocjonalnego przetrwania noworodka, a Otto Kernberg zauważa, że charakterystyczne dla pacjentów o osobowości z pogranicza bądź neurotycznej jest zachowanie, takie jak postrzeganie innych wyłącznie w kategorii dobry-zły (przypisywanie cech wyłącznie pozytywnych bądź wyłącznie negatywnych), zaprzeczanie lub bagatelizowanie własnych sprzecznych postaw oraz naprzemienna manifestacja przeciwnych reprezentacji self.
