Rozszczepienie ego to pierwotny mechanizm obronny polegający na przypisywaniu obiektom cech wyłącznie pozytywnych bądź wyłącznie negatywnych. Mechanizm ten pomaga radzić sobie z konfliktami psychicznymi dzięki utrzymaniu sprzecznych przekonań lub uczuć w izolacji.
Rozszczepienie
Rozszczepienie to pojęcie z zakresu teorii psychoanalitycznej, które opisuje proces nieświadomego rozdzielania sprzecznych reprezentacji obiektów i self, a także przeciwstawnych uczuć. Ten mechanizm obronny uważany jest za jedno z narzędzi emocjonalnego przetrwania noworodka, pozwalającego mu oddzielać odczucia takie jak przyjemność i nieprzyjemność. Jednakże w rozwoju człowieka może utrudniać proces neutralizacji popędów agresywnych i libidinalnych.
Melanie Klein uważała, że rozszczepienie jest podstawowym mechanizmem emocjonalnego przetrwania noworodka, a Otto Kernberg zauważa, że charakterystyczne dla pacjentów o osobowości z pogranicza bądź neurotycznej jest zachowanie, takie jak postrzeganie innych wyłącznie w kategorii dobry-zły (przypisywanie cech wyłącznie pozytywnych bądź wyłącznie negatywnych), zaprzeczanie lub bagatelizowanie własnych sprzecznych postaw oraz naprzemienna manifestacja przeciwnych reprezentacji self.
Przykłady rozszczepienia
– postrzeganie jednego lekarza jako uosobienia dobra, a pozostałych członków personelu szpitalnego jako zobojętniałych, nieskłonnych do pomocy, na wskroś złych.
