Terapia poznawczo-behawioralna (CBT – cognitive-behavioral therapy) to rodzaj terapii psychologicznej, który skupia się na zmianie myśli, emocji i zachowań, które powodują problemy zdrowotne i emocjonalne. CBT opiera się na założeniu, że negatywne myśli, objawy psychologiczne, nieprawidłowe zachowania i emocje wpływają na nasze emocje i zdrowie, a poprzez zmianę sposobu myślenia i zachowania, można osiągnąć poprawę zdrowia psychicznego. Celem terapii jest poprawa jakości życia pacjenta poprzez zmianę sposobu myślenia i zachowania. Podstawowe cechy terapii to: współpraca między terapeutą i pacjentem, skupienie na teraźniejszości, ograniczenie czasowe i stosowanie odpowiednich technik. Skuteczność terapii jest oceniana podobnie jak w przypadku farmakoterapii, w opierających się na podstawach naukowych badaniach eksperymentalnych.
Terapia poznawczo-behawioralna składa się z dwóch części: poznawczej i behawioralnej. Część poznawcza skupia się na zmianie myśli i przekonań, które prowadzą do negatywnych emocji i zachowań. Terapeuta pomaga pacjentowi zidentyfikować myśli, które prowadzą do negatywnych skutków i pomaga mu zmienić te myśli na bardziej pozytywne i realistyczne.
Część behawioralna terapii poznawczo-behawioralnej skupia się na zmianie zachowań, które powodują problemy emocjonalne i zdrowotne. Terapeuta pomaga pacjentowi zidentyfikować zachowania, które przyczyniają się do negatywnych skutków i pomaga mu wprowadzić zmiany w tym obszarze.
Terapia poznawczo-behawioralna jest stosowana w leczeniu wielu zaburzeń emocjonalnych i zdrowotnych, takich jak depresja, lęki, fobie, zaburzenia odżywiania, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, uzależnienia i wiele innych. Terapia ta jest zwykle krótkoterminowa i skuteczna w poprawie zdrowia psychicznego pacjentów.