Pojęcie zaburzenia schizoafektywne sformułowane zostało w roku 1933 przez Jacoba Kasanina i odnosiło się do grupy pacjentów manifestujących objawy zarówno schizofrenii jak i zaburzeń maniakalno-depresyjnych, u których nie można jednoznacznie rozpoznać jednego z tych zaburzeń. Ukazywało również wady podejścia ściśle kategorialnego oraz binarnego, zaproponowanego przez Kraepelina. Alternatywą miało być stanowisko głoszące istnienie kontinuum rozciągające się od depresji jednobiegunowej, przez chorobę afektywną dwubiegunową i zaburzenia schizoafektywne, ku typowej schizofrenii. Ze względu na brak dowodów na istnienie jakichkolwiek naturalnych granic pomiędzy schizofrenią, a zaburzeniami maniakalno-depresyjnymi – gdyż u większości osób z utrwaloną chorobą psychiczną stwierdza się mieszaninę objawów afektywnych (maniakalno-depresyjnych) oraz objawów przypisywanych schizofrenii – obecnie panuje przekonanie, że podejście oparte na modelu kontinuum może być ujęciem właściwszym niż podejście kategorialne bądź bimodalne.
Objawy zaburzeń schizoafektywnych
Zaburzenia schizoafektywne łączą cechy schizofrenii oraz zaburzeń afektywnych (nastroju). Osoby u których je zdiagnozowano mogą doświadczać charakterystycznych objawów schizofrenii, takich jak omamy, urojenia, dezorganizacja myślenia, a także objawów zaburzeń afektywnych, takich jak epizody manii lub depresji.
Zaburzenia schizoafektywne występują zwykle w dwóch formach: typ mieszany (z epizodami manii lub depresji i jednocześnie urojeniami i/lub omamami) bądź też typu depresyjnego (z epizodami depresyjnymi i jednocześnie urojeniami i/lub omamami). W niektórych przypadkach mogą wystąpić również epizody manii lub hipomanii.
Przyczyny zaburzeń schizoafektywnych nie są w pełni znane, ale uważa się, że są to choroby wieloczynnikowe, związane z czynnikami biologicznymi, genetycznymi i psychologicznymi. Leczenie zaburzeń schizoafektywnych polega na stosowaniu kombinacji terapii farmakologicznej oraz psychoterapii, która pomaga osobie w radzeniu sobie z objawami i poprawia jakość życia.