Zaburzenia percepcji odnoszą się do nieprawidłowości w sposobie, w jaki odbieramy, interpretujemy i przetwarzamy informacje sensoryczne z otoczenia. Normalna percepcja umożliwia nam właściwe rozpoznawanie, rozumienie i reagowanie na bodźce zmysłowe, takie jak dźwięki, obrazy, zapachy i dotyk. Zaburzenia percepcji mogą wpływać na jeden lub więcej zmysłów i mogą mieć różne przyczyny, w tym choroby psychiczne, urazy mózgu, zaburzenia neurologiczne, działanie substancji psychoaktywnych lub działania niektórych leków.
Rodzaje zaburzeń percepcji
Zaburzenia percepcji wzrokowej
Zaburzenia percepcji słuchowej
Pozostałe zaburzenia percepcji zmysłowej (dotyk, węch, smak)
Przykłady zaburzeń percepcji
To doświadczenia zmysłowe, które występują bez obecności rzeczywistego bodźca zewnętrznego. Mogą dotyczyć różnych zmysłów, takich jak słuch (halucynacje słuchowe), wzrok (halucynacje wzrokowe), węch, smak lub dotyk. Halucynacje mogą być wynikiem chorób psychicznych, takich jak schizofrenia, lub mogą występować w związku z działaniem substancji psychoaktywnych.
Iluzje
To błędne interpretacje prawdziwych bodźców sensorycznych. Osoba może odczuwać, że widzi, słyszy lub doznaje czegoś, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Przykładem może być iluzja optyczna, gdy obraz jest interpretowany jako coś innego niż jest w rzeczywistości.
Zniekształcenia percepcyjne
Osoba może doświadczać zniekształceń w odbiorze rzeczywistości, np. deformacji obiektów, zmiany wielkości lub kształtu przedmiotów, czy zaburzeń przestrzeni. Przykładem jest zniekształcenie perspektywy, w której odległe przedmioty wydają się być bliżej lub dalej niż są w rzeczywistości.
Zaburzenia percepcji ciała
Osoba może odczuwać nieprawidłowe lub dezorientujące wrażenia dotyczące własnego ciała. Przykładem jest zaburzenie schematu ciała, w którym osoba ma nierealistyczne lub nieprawdziwe przekonania dotyczące swojej wagi, kształtu ciała lub rozmiaru.