Ostry wielopostaciowy epizod psychotyczny skrótowo nazywany epizodem psychotycznym definiowany jest w Klasyfikacji ICD-10 pod kodem F23 jako pojedyncze, incydentalne ostre i przemijające zaburzenia psychotyczne.
Objawy epizodu psychotycznego
Grupę tych zaburzeń cechuje występowanie objawów psychotycznych, takich jak doświadczanie halucynacji (np. słyszenie głosów), urojeń (np. przekonanie o byciu prześladowanym lub kontrolowanym przez obce siły), dezorganizacji myślenia, mowy lub zachowania oraz zmian nastroju. Epizody psychozy mogą być przerażające i wpływać negatywnie na zdolność do funkcjonowania w codziennym życiu. Objawy te cechują się zwykle nagłym początkiem i gwałtownym przebiegiem i utrzymują się zazwyczaj krócej niż 1 miesiąc. Ich charakter jest zwykle reaktywny i wtórny wobec nieprzyjemnego zdarzenia stresowego je wywołującego.
Klasyfikacja ICD-10 dzieli ostre i przemijające zaburzenia psychotyczne na:
F23.0 Ostre wielopostaciowe zaburzenie psychotyczne bez objawów schizofrenii
F23.1 Ostre wielopostaciowe zaburzenie psychotyczne z objawami schizofrenii
F23.2 Ostre zaburzenie psychotyczne podobne do schizofrenii
F23.3 Inne ostre zaburzenie psychotyczne z przewagą urojeń
F23.8 Inne ostre i przemijające zaburzenia psychotyczne
F23.9 Ostre i przemijające zaburzenia psychotyczne, nie określone
Epizod psychotyczny, a epizod psychozy
Epizod psychozy w odróżnieniu zatem od ostrego wielopostaciowego epizodu psychotycznego rozumiany jest jako pełnoobjawowa schizofrenia, która jest zwykle trwającą całe życie chorobą przewlekłą, cechującą się zaostrzeniami i nawrotami, wymagającą zwykle leczenia przez całe życie. Podczas epizodu psychotycznego osoba, która go przeżywa, doświadcza rzeczywistości w sposób nierealistyczny. Epizody psychotyczne mogą mieć różne przyczyny, ale często są one związane z chorobami psychicznymi, takimi jak schizofrenia, choroba afektywna dwubiegunowa lub zaburzenia psychotyczne.
Leczenie epizodów psychotycznych uzależnione jest od przyczyny oraz rodzaju objawów. W przypadku, gdy przyczyną jest choroba psychiczna, terapia farmakologiczna może być skuteczna w kontrolowaniu objawów. Terapie psychologiczne, takie jak psychoterapia poznawczo-behawioralna lub terapia interpersonalna, może również być pomocna w radzeniu sobie z objawami psychozy oraz w zapobieganiu nawrotom. W niektórych przypadkach, gdy objawy są bardzo nasilone lub osoba zagraża sobie lub innym, hospitalizacja może być konieczna w celu zapewnienia bezpieczeństwa tej osobie oraz jej otoczeniu.
