Choroba Alzheimera to pierwotna choroba zwyrodnieniowa mózgu, której etiologia jest nieznana. Charakteryzuje się określonymi cechami neuropatologicznymi i neurochemicznymi. Początek choroby jest zazwyczaj trudny do ustalenia, a jej rozwój następuje powoli, jednak stale postępuje przez okres kilku lat. Choroba Alzheimera charakteryzuje się obecnością patologicznych zmian w mózgu, takich jak złogi beta-amyloidu i splątki neurofibrylarne, które prowadzą do uszkodzenia i śmierci komórek nerwowych. W miarę postępu choroby objawy stają się coraz bardziej nasilone, prowadząc w końcu do całkowitego upośledzenia funkcji poznawczych i codziennego funkcjonowania. Obecnie nie ma skutecznego sposobu leczenia na chorobę Alzheimera, a dostępne terapie mogą jedynie opóźniać jej postęp i łagodzić pewne objawy.
Otępienie spowodowane chorobą Alzheimera
Otępienie to zespół związany z patologią mózgu, najczęściej mający charakter przewlekły lub postępujący. W jego przebiegu dochodzi do zaburzenia wielu wyższych funkcji kory mózgowej, w tym pamięci, myślenia, orientacji, rozumienia, liczenia, zdolności uczenia się, znajomości języka oraz sądów. Istotne w przebiegu otępienia jest to, że świadomość nie ulega zaburzeniu. Oprócz zaburzeń funkcji poznawczych, często towarzyszy otępieniom lub je poprzedza pogorszenie kontroli emocji, zachowań społecznych lub spadek poziomu motywacji.
Otępienie występuje w przebiegu choroby Alzheimera, ale również obserwuje się go w przypadku schorzeń naczyniowych mózgu oraz innych chorób, które pierwotnie lub wtórnie dotykają mózg. Oznacza to, że patologia mózgu może prowadzić do podobnych objawów, niezależnie od ich pierwotnej przyczyny.
Otępienie spowodowane chorobą Alzheimera to jeden z najczęstszych typów otępień sklasyfikowany w ICD-10 w dziale Zaburzenia psychiczne organiczne, włącznie z zespołami objawowymi jako – F00 Otępienie w chorobie Alzheimera. Choroba Alzheimera jest neurodegeneracyjną chorobą mózgu, która prowadzi do stopniowego i nieodwracalnego pogorszenia funkcji poznawczych, takich jak pamięć, myślenie, orientacja przestrzenna, zdolność do rozwiązywania problemów i wykonywania codziennych czynności. Objawy mogą obejmować trudności w zapamiętywaniu nowych informacji, dezorientację w czasie i przestrzeni, trudności w znalezieniu właściwych słów, zmiany osobowości i zachowania oraz stopniowe pogorszenie funkcji poznawczych.
Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99) w Klasyfikacji ICD-10 – Międzynarodowa klasyfikacja chorób i problemów zdrowotnych
