Defekt schizofreniczny to termin, który odnosi się do trwałych zmian osobowości u osób, które przebyły schizofrenię. Te zmiany manifestują się w trzech obszarach:
Osoba po przebytej schizofrenii często doświadcza obniżenia dynamiki życiowej. Może sprawiać wrażenie zobojętniałej i niezdolnej do realizacji celów życiowych, jakby żyła w innym świecie. W tym aspekcie defekt schizofreniczny polega na znacznym wycofaniu społecznym.
Osoby dotknięte defektem schizofrenicznym często stają się nieufne, podejrzliwe i izolują się emocjonalnie, można stwierdzić u nich płytkość uczuć. Ich reakcje wobec innych ludzi są zróżnicowane. Bliscy mogą odczuwać, że takie osoby oddaliły się emocjonalnie i nie angażują się w relacje, podczas gdy dalsi znajomi mogą zauważyć, że stają się bardziej życzliwe i serdeczne. Przedchorobowe związki emocjonalne mogą ulec zniekształceniu.
Defekt schizofreniczny jest postrzegany jako trwały efekt jaki wywarła choroba na osobowość. Osoby, które przeszły schizofrenię, mogą mieć wahania nastroju, a dominują u nich negatywne reakcje emocjonalne. Towarzyszy im zwiększona drażliwość, impulsywność i nieadekwatne reagowanie emocjonalne. Mogą odczuwać nieprzyjemność i dyskomfort w kontakcie ze światem zewnętrznym. Mogą być podatne na gwałtowne reakcje emocjonalne, które są nieproporcjonalne do sytuacji.
